Μην τους αγγίζετε αυτούς τους αγγέλους.
Είναι δικοί μου κι αντί για άσπρα φτερά
φοράνε μαύρες σημαίες.
Μεθυσμένοι ερωτεύονται και μες στο μυαλό τους
έχουν χιλιάδες αποσυνδεμένα καλώδια
από χιλιάδες λοβοτομές.
Παίζουν τα δικά τους παιχνίδια
με γυάλινες χάντρες,
ξεκούρδιστες χορδές·
βγάζουν τη γλώσσα τους σαν τα παιδιά,
κουνάνε πάνω κάτω τα χέρια τους,
ενθουσιάζονται
και κάνουν «τζα»
πίσω απ’ τους στύλους του ηλεκτρικού.
Μέσα σε λάμψεις θανάτου αγαπιούνται τις νύχτες
στα κοιμητήρια της θαμπής τους ζωής.
Μην τους αγγίζετε τους δικούς μου αγγέλους.
Πονάνε.
Απο την ποιητική συλλογή:
Ζεστή Πανσέληνος