Μέσα στο στόμα της πληγωμένης μέδουσας
η ροή του θανάτου,
η στάχτη των θριάμβων,
η υποψία της παρακμής.
Η γαλήνη των κίτρινων φύλλων
θρυμματισμένη στο πεζοδρόμιο.
Κι εσύ, που δεν θα καταλάβεις ποτέ
γιατί επιμένω να ρίχνω κέρματα
στο ηλεκτρόφωνο.
Απο την ποιητική συλλογή:
Και να Μπλοφάρουμε στο Όνειρο